- Ależ nie, wyglądasz przepięknie. - odpowiedziałem. Naili oblała się szkarłatnym rumieńcem. Nie mogłem się powstrzymać aby na nią nie zerkać co jakiś czas. Nagle powiedziałem:
- Mogę ci coś pokazać?
Naili wyglądała na lekko zaskoczoną ale powiedziała:
- Och, tak, jasne.
Poprowadziłem ją przez las do miejsca, które nie należało do terenów watahy. Wyglądało ono tak:
Naili stanęła jak wryta.
<naili?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz